فقط با تو

من باید دوست های جدید پیدا کنم. دوست هایی که توی این شهر باشن. و این کار مهمیه. متاسفنه من آدمی نیستم که با تنهایی راحت باشم. نمیخوام کسی من رو درک کنه یا احساسم رو بدونه. همین که اطرافم آدم هایی باشن که با من معاشرت کنن و سطح فکریشون تقریبا همسطح من باشه کافیه.

متاسفانه غم داره به زمونه ام رخنه میکنه. خیلی وقته که کرده و من دارم ازش چشم پوشی میکنم. نباید بذارم‌کار به جاهای باریک بکشه. نباید بذارم افسرده بشم. چون اگه اینطور بشه نمیتونم به این راحتیا خودم رو جمع و جور کنم.

باید ادم هایی رو در این شهر پیدا کنم. و تا وقتی که کتابخونه نرم این کار خیلی سخته. اخیرا راه حلم فعالیت بیشتر توی سوشال مدیا بوده‌. تا حدی کمکم کرده. اما با اتفاقاتی که قراره بیفته پاسخگو نخواهد بود.